Begin deze maand verscheen de jaarrapportage van de Rijksoverheid met betrekking tot de bedrijfsvoering (PDF-link)
De rapportage is een verantwoording van de bedrijfsvoering in het afgelopen jaar en geeft inzicht in het al dan niet behalen van de bedrijfsvoeringdoelstellingen.
Jaarrapportage – een paar wetenswaardigheden
Voor kantoorinrichters staan er wel wat aardig cijfers in met betrekking tot de huisvesting van de diverse Rijksonderdelen.
In de hiervoor gelinkte PDF gaat het dan om hoofdstuk 4.3 vanaf pagina 40.
Rijksgebouwensdienst meer dan ooit bepalende partij bij huisvesting
RGD (RijksGebouwenDienst) de dominante partij in het huisvestingsbeleid. De gebruiker mag aangeven hoeveel ruimte in welke regio gewenst is, maar de RGD bepaalt vervolgens in welk pand deze capaciteit wordt gerealiseerd. Centralisatie van het huisvestingsbeleid dus waarbij de beslissing niet meer bij de gebruiker ligt.
Afname ruimtegebruik per fte
De rijksoverheid heeft de norm voor het aantal werkplekken per fte verder omlaag gebracht om vierkante meters te sparen.
De norm voor bestaande kantoren lag op 1,1 werkplek per fte, maar is naar 0,9 werkplek per fte bijgesteld.
Omgerekend naar aantal fte per werkplek is dit dus van 0,9 fte/werkplek naar 1,11 fte/werkplek.
Ter indicatie: Uit het werkplekonderzoek van Fier eind vorig jaar bleken de gemeenten een werkplekcoëfficient te realiseren van 0,93
De rijksoverheid streeft dus naar zo’n 20% efficienter met de werkplekken om te gaan dan de lokale overheid. Ambitieus.
Hergebruik kantoormeubilair via Rijksmarktplaats.nl
Het Rijk gebruikt haar kantoormeubilair tot het einde van de levenscyclus. Als het meubilair op één plek niet meer nodig is,
wordt het elders ingezet door middel van de Rijksmarktplaats. Dit leverde in 2011 een besparing op van € 1 miljoen.
Als de rijksmarktplaats een miljoen besparing oplevert bij de centrale overheid, dan ben ik wel benieuwd hoe dat zit bij het zusje overbijdeoverheid.nl
Inkoopbeleid
Naast de huisvestings- en werkplekcijfers wordt er ook nog wel een (voor mij althans) opvallende paragraaf gewijd aan de inkoop:
“Categoriemanagement voor het Rijk betekent dat ministeries per productgroep (een categorie van producten) voor elkaar inkopen.
Hierdoor kunnen ministeries zich specialiseren in een inkoopcategorie. Dus: niet ieder voor zich hetzelfde doen, maar slim samenwerken.
Deze manier van inkopen is modern, efficiënt en levert financiële voordelen op.
Ongeveer 45% van de generieke rijksinkoop (inkoop die bij meerdere departementen voorkomt) vindt via categoriemanagement plaats.
In 2011 werd onderzocht hoe het categoriemanagement verder kan worden ontwikkeld met nieuwe kansrijke categorieën op weg naar de doelstelling van
100% categoriemanagement.”
Ik snap vanuit financieel perspectief deze ontwikkeling wel. Voor het MKB is het in mijn ogen alleen niet zo’n prettige ontwikkeling. Het gevolg is namelijk in veel gevallen bundeling van inkoopvolumes die als 1 (mantel)opdracht in de markt uitgezet wordt.
Krijg je over een tijdje zoiets in Zweden waar gewoon even een mantelcontractje van € 30 miljoen per jaar aan één partij wordt gegund voor de gehele overheid.
Samengevat
De Rijksoverheid is hard bezig:
- Het ruimtegebruik te verminderen
- Het ruimtebeleid te centraliseren
- De inkoop te bundelen tot grotere volumes middels categorymanagement
- hergebruik van o.a. kantoormeubilair te stimuleren middels rijksmarktplaats.nl